Namaszczenie chorych (unctio infirmorum)

Sakrament namaszczenia chorych może być przyjmowany wielokrotnie, a nie tylko w przypadkach krańcowych.

Chorych należy zgłaszać w zakrystii lub w kancelarii. W przypadku ciężkiej choroby lepiej poprosić kapłana wcześniej, bowiem jest to sakrament umocnienia.

Kapłana z posługą do chorego lub umierającego wzywamy jak najszybciej i o każdej porze dnia lub nocy.

Przygotowanie mieszkania:

stół nakryty białym obrusem, krzyż, świeca, waciki, woda do popicia dla chorego. W czasie udzielania sakramentu namaszczenia chorych powinni modlić się wspólnie także domownicy.

Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić w następujących przypadkach:

• jeśli jest przewlekła choroba,
• osobom starszym wiekiem,
• przed operacją medyczną,
• nieprzytomnym lub psychicznie chorym, jeśli można przypuszczać, że w normalnych warunkach życzyłyby sobie przyjęcia tego sakramentu.

SAKRAMENTU TEGO NIE UDZIELA SIĘ ZMARŁYM!